Dorosła samica:

Dorosły samiec:

INFORMACJE OGÓLNE:

Nazwa łacińska:

Pelinobius muticus

Nazwa polska:

-brak-

Występowanie:

Afryka: Kenia, Tanzania

Biotop:

Pająk występuje w strefie klimatu podrównikowego, głównie o suchej odmianie. Występują tam dwie pory deszczowe. Pierwsza w marcu i kwietniu, a druga we wrześniu i październiku. Na północ i północny wschód od Jeziora Wiktorii klimat staje się coraz bardziej suchy. Na północnym wschodzie opady maleją do około 300 mm rocznie. Tereny na zachodzie są nieco wilgotniejsze - około 500 mm rocznie. Temperatury są wysokie. W czasie pory suchej, zwłaszcza bezpośrednio przed nastaniem opadów, jest upalnie, powyżej 30 °C. Po deszczach ochładza się, by po kilku tygodniach powietrze znów zaczęło się nagrzewać. Najgoręcej jest na wschodzie, na wybrzeżu. Średnio jest to od 24 °C w marcu do 28 °C w lipcu.

Wygląd:

Pelinobius muticus, są bardzo dużymi afrykańskimi ptasznikami. Samice dorastają do ~10 cm długości samego ciała, oraz ~18 cm z rozpostartymi odnóżami. Samce są stosunkowo mniejsze. Dorosłe mierzą ~5 cm DC, oraz ~14 cm z odnóżami. Całe ciało pająka przyjmuje kolor rudy, który przyjmuje różne odcienie. Samce są jaśniejsze od samic. Młode osobniki są ciemno-pomarańczowe. Segmenty odnóży oddzielone są jasnymi obręczami. IV para odnóży krocznych jest najgrubsza, co jest cechą charakterystyczną owego gatunku.

WARUNKI HODOWLI:

Terrarium:

Dla dorosłego osobnika odpowiednie będzie terrarium o wymiarach 50/40/40 cm (dł./szer./wys.). Jako podłoże stosujemy włókno kokosowe, bądź torf, o grubości ~18 cm. Pająk kopie głębokie nory, dlatego zbędny będzie dodatkowy wystrój terrarium. Ważna jest wentylacja, która zapewni ciągły przepływ powietrza przez terrarium. Młodsze osobniki trzymamy w pojemnikach na żywność, gdzie również podłoże powinno stanowić min. ½ wysokości pojemnika.

Temperatura:

~27 °C, z nocnym spadkiem do ~23 °C

Wilgotność:

~65%

Żywienie:

Młodym osobnikom podajemy połowę mącznika, pinki, itp. Dorosłe natomiast karmimy drewnojadami, karaczanami, świerszczami, szarańczą itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.

Rozmnażanie:

Samica osiąga dojrzałość płciową po upływie ~6 lat. Dorosłe samca na końcach nogogłaszczek posiadają narządy kopulacyjne, zaś na I parze odnóży haki. W niewoli jest niezwykle ciężko rozmnożyć ten gatunek, dlatego nie odnotowany wielu przypadków. W kokonie znajduje się ~150 jaj.

Fot 1: Pająki podczas kopulacji

Uwagi/ciekawostki:

Potrafi strydulować. Sety strydulacyjne umiejscowione są na biodrze (coxa), oraz krętarzu (trochanter) pomiędzy: nogogłaszczki - I para odnóży, i I para odnóży - II para odnóży. Jest to agresywny gatunek, który dodatkowo dysponuje silnym jadem. Z pewnością nie nadaje się dla początkujących hodowców. Do niedawna nazywany Citharischius crawshayi.

Opinia hodowcy:

-brak-

Polecany dla:

Doświadczonych hodowców.

__________________________________________________________

Skala: 1 - 6

Bibliografia:

• Pelinobius muticus Karsch, 1885 - Kenya, Tanzania
  Synonyms: Phoneyusa mutica, Pelinobius crawshayi, Citharischius crawshayi, Pelinobius (Phoneyusa) bettoni, Pelinobius (Phoneyusa) gregori, Pelinobius (Phoneyusa) rufus
• Pocock, R.I. 1898.
  On the scorpions, spiders and solpugas collected by Mr C. Stuart Betton in British East- Africa. Proceedings of the Zoological Society of London 1898: 497-524.
• RSAS
• wikipedia.org
• Zdjęcia: Mako16, Austin S. from AB - thanks